Blog 2 - WEEK 2 / WEEK 3

WEEK 2

11/02/2019 – 17/02/2019

Week 2

Deze week zouden we officieel beginnen aan onze stage in het ziekenhuis. We zouden allemaal op een andere afdeling staan. Ik zou deze week beginnen op de pediatrics ward (de kinderafdeling). Ik vond het best spannend omdat ik niet zo goed wist wat ik moest verwachten. Ik kwam om 08:00 uur aan en er was eigenlijk  nog niemand. Uiteindelijk kwamen er wat studenten. In het ziekenhuis zijn heel veel nurse students. Deze students runnen eigenlijk de afdeling in plaats van de verpleegkundige. Er zijn ook maar heel weinig verpleegkundige in het ziekenhuis zelf. Dit komt omdat de overheid het zo bepaald heeft. De studenten hadden niet veel te doen de eerste dag. Dus ging ik naar een dokter om daar bij mee te kijken. Ik vond het heel interessant om te zien hoe ze hier te werkgaan. Er was bijvoorbeeld een meisje van ongeveer 10 jaar die leukemie heeft. Ze bleef maar een bloedneus hebben. Ze had een bloedtransfusie nodig maar na dat we het hele ziekenhuis hadden afgezocht kwamen we erachter dat er in dit ziekenhuis geen bloed voor het meisje was. Het meisje zou naar het ziekenhuis in Mombassa moeten om daar een bloedtransfusie te krijgen. Echter wilde de ouders van het meisje niet dat ze naar Mombassa zou gaan. Dit zou betekenen dat het meisje het niet zou overleven. Ze mocht niet in het ziekenhuis blijven dus werd ze ontslagen om vervolgens thuis haar laatste tijd uit te zitten. Hier is dit heel normaal.

Tijdens mijn week op de kinderafdeling kon ik niet veel doen. Het was vooral meekijken dit vond ik voor mijn eerste week niet erg.

Als we klaar zijn met onze stage dag lopen we altijd naar de afdelingen van de andere om te kijken of er iemand nog meer klaar is zodat we met z’n alle terug kunnen lopen. Het is ongeveer 10 minuten lopen. Tijdens de terug weg komen we altijd langs een juice bar hier kopen we bijna elke dag een heerlijke verse juice.

Zaterdag op zondag nacht zijn we weer naar Stilts backpackers geweest om hier lekker te ontspannen. Zaterdag avond zijn we met zijn alle uiteten geweest. Het was een restaurant aan het strand en het was er heel erg mooi! Sara was vorige week jarig dus dat hadden we gezegd. Op een gegeven moment kwam al het personeel met een toetje zingend naar onze tafel. Ze gingen op z’n Afrikaans happy birthday zingen. Super leuk!

WEEK 3

18/02/2019 – 24/02/2019

Weer een week verder… Deze week zou ik op theatre ( de OK) staan. Ik was best zenuwachtig omdat ik niet wist hoe ik zou reageren op operaties. Ik heb in nederland dan wel stage gelopen bij plastische chirurgie en heb hier kleine ingrepen gezien maar dit is toch anders dan hier. De eerste dag stonden heel de dag keizersnedes gepland.  Ik heb er maandag dus ook 6 gezien. Het was heel bijzonder om te zien. De OK ziet er zelf niet perse schoon uit maar ze werken wel heel steriel. De keizersnedes worden hier vooral gedaan door chirurgen in opleiding omdat het een vrij ‘makkelijke’ operatie is. Ik vond het gelukkig ook helemaal niet naar om te zien dus daar was ik blij mee!

De 2de dag waren er vooral orthopedische operaties dus veel grote botbreuken enz. Ze gebruiken hier vooral uitwendige pinnen in plaats van gips om alles na de operaties op zijn plaats te houden.

Ik vond het heel interessant om te zien dat sommige mensen gewoon al een jaar lang met een botbreuk rondlopen ( vooral botten die compleet doormidden zijn).

Tijdens en of na  de operaties mag je alles vragen aan de chirurgen. Ze vinden het heel leuk om uit te leggen wat ze doen.

Het is soms wel heel lastig om ze hier goed te kunnen verstaan. Ze spreken meestal heel onduidelijk Engels. Zelf merk ik ook dat ik het soms lastig vind om bepaalde dingen in het Engels te vertellen/begrijpen. Vooral de medische termen zijn lastig. Uiteindelijk kom je er met handen en voeten gelukkig wel uit.

De woensdag was een vrij rustige dag tot dat Kim en Pleun kwamen vertellen dat er een jongen van ongeveer 23 op de spoedeisende hulp lag. De jongen had een motor ongeluk gehad en bleef maar bloeden. Ze konden niet goed zien hoe heftig de verwondingen waren omdat het al helemaal ingepakt was. De jongen had veel pijn en was aan het wachten op een operatie. Kim en Pleun wilden de operatie heel graag zien dus bleven ze wachten tot de man zou komen. Hij kwam maar niet en kwam maar niet. Uiteindelijk hebben Kim en Pleun besloten dat ze toch naar huis zouden gaan rond 15:00 uur. De jongen was om 08:00 uur al in het ziekenhuis gekomen en werd uiteindelijk rond 15:30 pas geopereerd. Op de OK werd al het verband van zijn arm en been gehaald. Zijn pols was gebroken en het bot stak door zijn huid heen naar buiten. Bij zijn been hadden ze een ‘brace’ gemaakt van kartonnen dozen. Toen ze het weghaalden zagen we dat zijn teen er half af lag en toen ze chirurgen zijn been optilde ging zijn onderbeen niet mee. Deze was dus ook gebroken. Toen de jongen onder narcose was begonnen ze me opereren. ( Ik heb foto’s van de wonden dus als je ze graag wilt zien stuur gerust een berichtje) Ik was heel blij dat ik bij zo’n operatie mocht zijn. Het was een lange dag van 08:00 uur tot 18:00 uur maar het was het zeker waard. Het was dus een geslaagde week theatre en ik wil hier zeker nog een week naar terug!

Vrijdag zouden we met zn 4e naar Mombassa gaan omdat Pleun en ik ons visum moesten verlengen. Ze hebben ons maar 1 maand gegeven in plaats van 3 maanden. We waren vrijdag vroeg opgestaan om naar Mombassa te gaan. We namen afscheid van Sanne ( een Nederlands meisje dat ook bij hetzelfde gastgezin verbleef) en vertrokken. We konden met een chirurg van het ziekenhuis meerijden naar de plek waar we ons visum konden verlengen het was ongeveer 1,5 uur rijden. Het nieuwe visum aanvragen was gelukkig geen probleem.

We moesten nog 30 minuten met de taxi naar de plek waar we dit weekend zouden slapen.

We zouden in een soort hostel slapen. Het is er niet luxe maar we kunnen iets verderop gratis bij een resort zwemmen.

Dit deden we dan eigenlijk ook het hele weekend. Gewoon lekker relaxen.

Zaterdag avond zijn we zelfs nog ‘opstap’ geweest. Het is hier in Mombassa zo anders dan in Msambweni. Hier kan je ergens een drankje drinken en lopen vrouwen in korte jurkjes enz. In Msambweni kan dit niet! Hier moeten we altijd onze benen tot over de knie bedekken.

Het is heel tof om echt 2 verschillende werelden te zien.